Það er bara líflegt á Korkinum þessa dagana, enda gott að sitja við tölvu í þessu veðurlagi. Það er gaman af reynslusögum eins og Sævar setti á þráðinn "Hinn innri ræðari" en nú er rétt að ég segi eina sögu, en hún á ekki heima á þræðinum "Hinn innri ræðari", heldur á nýjum þræði - "Ræðarinn innanhúss":
Gamli Kókatat þurrgallinn minn hefur marga fjöruna sopið og er varla þurrgalli lengur og raunar svo illa farinn að GG menn báðust undan að gera við hann. Ég ákvað því að stoppa upp í verstu götin með einhverri undratúbu sem laxveiðimenn geta haft í vasanum og límt með í göt, jafnvel úti í á. Ég fyllti baðkarið af köldu vatni og lá þar góða stund til að leita að blautu blettunum eftir á. Eðlilega fóru margir lítrar út um yfirfallsgatið á meðan. Þegar ég kom svo á neðri hæðina til að hita mér tevatn sá ég að vatn bunaði út úr raftenglunum á veggnum. Yfirfallsrörið reyndist vera laust frá baðkarninu og raflögnin tók við vatninu.
