Skemmtileg ferðasaga.

Var það annar hvor þeirra sem týndi árini í Laxá í þing ?
Þessi sem er þar enn föst í botninum rétt neðan við þeytivinduna.
Sagan er alger snilld og lýsir mjög vel því grjóti sem fer í gegnum hugan á manni þegar farið er í fyrstu ferðina niður Austari
Ég á ekki von á því að Gisli muni nokkru sinni ná að skilja algerlega það málfar sem fer fram í hinum þrönga hópi straumræðara

Það var ávallt gaman að róa með þeim Hjaltabræðrum og Óda. Sátu þeir félagar eitt sinn inní tjaldi hjá mér á Akureyri og sögðu frá þessari svaðilför og var Ódi þá ekkert að skafa af því; "Hann hafði aldrei orðið eins hræddur á ævinni", .....þessi frásögn er mögnuð.

"...einhverskonar blanda af skagfirsku jökulvatni og eyfirsku hlandi."
Þetta er alveg milljón.
Tek undir orð síðustu lesenda.

Takk fyrir ábendinguna Skúli.
Frásögnin náði til mín og það rann upp fyrir mér að ég hef aldrei áður lesið um straumróður á þann hátt að það snerti við mér. Ég er að reyna að skilja hvers vegna. Segja má að þessi saga "sé ekki fyrir viðkvæma" en það er ekkert nýtt, Straumræðarar eru alltaf að ganga fram af venjulegu fólki með skuggalegum myndum og frásögnum.
Nei, það er ritstíllinn, sögumaður hendir gaman að sjálfum sér og félögunum, lýsir líðan sinni, hann skrifar á góðri íslensku og lýsir straumnum án þess að nota eitt einast fagorð eða slettu. Sagan er sönn smásaga, sterk, listræn og með léttan undirtón. Þegar ég var að byrja feril minn á sjókeip um 2004 las ég stundum skilaboð og pistla á Korkinum án þess að skilja nokkuð. Það voru yngri félagar en ég og eðlilega kynslóðamunur á málfari, en þeir virtust reyna að vera óskiljanlegir með stuttum skilaboðum, straumfagorðum og slettum og athugasemdum sem trúlega skildust aðeins í þröngum hópi. Sumt fannst mér vera á lágu plani sem hæfði ekki fullorðnu fólki - afsakið ef einhver ykkar er enn á lífi
Svo fóru eldri sjóræðarar eins og ég og Sævar að leggja meira undir okkur vefsíðuna með okkar gömlu menningu og ritstíl. Ég veltti stundum fyrir mér hvað er orðið af þessum ungu mönnum og hvort þeir séu bara orðnir eins og ég með aldrir og þroska!
Þegar betur er að gáð þá hef ég verið að rekast á suma þeirra undanfarið, tengda ferðaþjónustunni - allt ágætis menn, sem hafa marga fjöruna sopið.

Rakst á þessa skemmtilegu ferðasögu frá róðri niður Jökulsá Austari í Skagafirði:
http://www.pressan.is/pressupennar/Lesa_Jon_Odinn/jokulsarnar-vid-minnumst-hans-med-hlyhug

Fyrir utan skemmtilega frásögn af róðrinum er þarna einstaklega skemmtileg mannlýsing á Helga heitnum á Merkigili.

Kv - Skúli