Það allra nýjasta "Sit on Top"

- og sá lágsætiskeipnum kallast vélstjóri en alls ekki kjölsvín.

Þegar pabbi heitinn var vélstjóri á togara í gamla daga var byrjandi á sjó sendur niður í vél til hans og látinn spyrja hvar kjölsvínið væri. Félagarnir á dekkinu bjuggust við að sjá viðvaninginn koma upp með glóðarauga.

Hásætiskayak og lágsætiskayak ? . Allavega gæti þá sá á hásætiskayaknum kallast háseti.

Hvernig væri nú að snara þessu yfir á það ástkæra ylhýra og tala bara um ásetukeipa / ísetukeipa.

Nú er það spurning um skilgreiningar á kayak : Sit on top og Sit on bottom .
Báðir góðir til síns brúks

Er kominn tími til að stofna veiðideild í Kayakklúbbnum. Mér sýnist á þessari umræðu að áhugi sé að aukast á þessari grein sem snertir næstum alla þætti sjókayaksportsins. Allar öryggisreglur okkar ættu að geta komið þessum ræðurum vel og eins og fram kemur hjá Sævari þá er margt annað sem að við bætist. Er þetta ekki eitthvað sem klúbburinn ætti að skoða?

Ég gerði mér ferð í "Veiðihornið "- mikil og góð búð fyrir sportfiskifólkið.
En erindið var að skoða þennan Sit on top fiskikayak "Savage Gear"
Þetta er mjög flott græja. Það verður að segast eins og er.
Hann er 375 sm. á lengd og 80 sm. breiður . Gott sæti ,
Möguleiki á rafmótor og seglbúnaður væntanlegur en bátnum er fyrst og fremst róið með hefðbundinni kayakár.
Festingar eru fyrir þrjár stangir. Hægt er að fá stuðningsflot. Og stálbogi , lóðréttur ,uppaf miðju dekki til stuðnings ef fólk stendur upprétt í bátnum við veiðar. Einnig er hægt að fá lítið en passlegt akkeri með nægjanlega langri festi fyrir okkar grunnsævi.
Þetta er svokalla felliakkeri þ.e fjórir fellanlegir armar á einum legg. Ég hef hætt notkun á svona akkerum vegna festuvandamála í grjótbotni. Ég nota svokallað sveppaakkeri sem ekki er viðkvæmt fyrir grjótbotni. En það er önnur saga - þetta er viðurkennt akkeri.
Lítil fiskilúga er framan við sætið og önnur mjög stór aftan við sætið -sem ætluð er til losunar á afla þegar í land er komið. Hönnun er flott og virkar mjög sterkur bátur sem þolir grófa meðferð.
Þyngd án aukabúnaðar er 28 kg. Góð burðarhandföng eru framan og að aftan.
Semsagt listaskip fyrir fiskimann sem ekki vill leggja í mikinn kostnað við veiðibát nálægt strönd eða á vötnum.
En það er einn galli að mér finnst:
Fiskilestin er stór geymir sem nær frá skut og fram að stefni sem er lokað og þétt.
Á fiskilestinni eru tvö lestarop. Framan við fiskimanninn er lítil lúga með þéttu loki fest með teygjuböndum. Sú lúga er ætluð fyrir lestun á afla. Síðan er önnur mjög stór lúga aftan við sætið ,ætluð til losunar afla og síðan góðra aðstæðna við hreinsun á lestinni við lok ferðar..
Lokið yfir lestinni virkar stabílt og þétt en því er fest með krosslögðum teygjuböndum á tvo króka.
Komist sjór (vatn) í lestina og hún fyllist þá sekkur aftarihluti bátsins og vegna flotkraftsins í stefnisrýminu þá reisist báturinn upp á endann í sjónum og svona um hálfur stefnishlutinn rís lóðrétt úppúr sjó. Fiskimaðurinn getur haldið sér þar í og fest sig við bátinn en engin leið er að tæma bátinn og gera hann sjófæran á ný. Til þess þarf utanað komandi hjálp.
Þetta er mikill veikleiki á annars flottum bát. Ef stuðningsflot eru á þá upphefst þessi veikleiki að mestu .
Svona bátur er samt miklu auðveldari til sjálfsbjörgunar ef bát hvolfir og klifra þarf um borð á ný- en hefðbundinn ferðakayak með mannopi .
Ef ég keypti svona bát til fiskveiða - þá myndi ég gera endurbót á lúgufestingu að aftan og hugsanlega minnka lestarrými með uppblásnum poka undir lúgunni að aftan til að flot bátsins væri öruggt í láréttri stöðu ef sjór fyllti lest.
En róðrarhraði á sléttum sjó hjá meðalræðara - svona um 5 km/klst - það er nægjanlegt við fiskveiðar
Þetta er mín skoðun.

Ég kom við í Veiðihorninu Síðumúla eins og ég ætlaði.
Starfsmaður sýndi mér flottan "Savage Gear" fiskikayak og hvatti mit til að sækja námskeið hjá Kayakklúbbnum ef ég ætlaði að fá mér slíkan bát - þetta fannst mér jákvætt og gott ef allir söluaðilar sýndu sömu ábyrgð.
Guðni Páll kom svo þarna við líka og skoðuðum við bátinn nánar. Hann er "tvíbytna", það er með kanti undir báðum síðum og ferstingum fyrir stuðningsflot og fleira. Það sem okkur brá þó við að sjá var að lestin liggur undir endilöngum bátnum og er eitt rými og opnast með stóru loki aftast, það er fest niður með tveim teygjum sem er húkkað á litla króka.
Lokið sést á þessari mynd: emer-outdoor.com/store/index.php?route=p...roduct&product_id=50
Ég á ekki von á að sjókayakfólki lítist vel á þetta og mörg fiskiskip hafa farist hér þegar lestarlúgur voru ekki skálkaðar tryggilega.
Ég hvet innflytjandann til að skoða þetta nánar og hafa samband við framleiðandann.

Nú er ég með um 10 ára reynslu sem spannar sjóferðir árið um kring á uppblásnum bát með mótor (og vara árar) 3,4 m x 1.6 m
Stöðugur og góður sjóbátur C merktur samkv. siglingareglum sem þýðir að báturinn er sjóhæfur við um 2 m ölduhæð (jafnreiknaða) og 6 vindstig eða um 14 m/sek vind.
Það þarf talsverða leikni í sjómennsku við að stjórna bátnum við þannig aðstæður.
En aðalmálið sem ég set fremst er akkeri með akkerisfesti sem dugar fyrir 30 m sjódýpi (þá er festin 30 x 2.5 = 75 m.)
Ef ég missi út mótor (sem enn hefur ekki gerst) þá er akkeri varpað fyrir borð ásamt allri lengd akkerisfestar með festingu fremst á bátnum.
Þetta fastsetur bátinn og gefur tíma til viðgerðar og ef hún tekst ekki þá er hringt í land um farsíma eða talstöð notuð á rás 16 /9 og óskað aðstoðar samkvæmt GPS staðsetningu.
Árar eru eingöngu nýtanlegar í sjólausu og tiltölulega stuttu færi.
Rekakkeri er notað til að hamla á móti vindreki sem er verulegt á svona flatbotna bátum (sit on top einnig) Í straumi virkar rekakkeri ekki - nema sem vindi nemur.
Það er nauðsynlegt við fiskveiðarnar.
Neyðarblys er fastabúnaður í flotvesti eða flotgalla.
Farsími í vatnsþéttum poka í bandi um hálsinn er staðalbúnaður.
Á > 500 sjóferðum á mínum bát sem vara 3-5 klst hver hefur aldrei reynt á allan þennan búnað sem neyðarbúnað.
Fastsetningar og rekakkerin eru notuð í hverri ferð annað eða bæði.
Á SOT bát gildir þetta allt saman, en mótorinn er enginn og allt afl verður því að koma frá fiskimanninum.
Það takmarkar mjög lengd ferðar og fjarlægð frá strönd.
Annað er svipað.
Og hvernig hefur þessi öryggisþáttur orðið til hjá mér ?
Mikið magn upplýsinga er á netinu, bækur um bátinn skrifaðar af reynslufólki .
Kayakreynslan er góð, en reynslan sem tíminn safnar upp er samt dýrmætust.

Flest okkar líta trúlega á SOT sem millistig milli kajaks og skektu.
Æskilegt er að söluaðilar bjóði námskeið og selji einnig fylgihluti sem stuðla að öryggi, t.d. eitthvað sem Sævar er að benda á, líflínu, rekakkeri, lykkju eða "kaðalstiga" fyrir þá sem eru þungir á sér, neyðarblys og þurrpoka fyrir farsímann. Þetta er það helsta sem mér dettur í hug.
Það er engin ástæða til að tala við sundlauganefndina. Sundlaugaræfingar eru fyrst og fremst til að æfa veltuna, félagabjörgun og fínpússa tæknilega hluti í áratækni. SOT öryggisnámskeið þarf að vera úti á sjó eða köldu vatni og helst í lítilsháttar vindi.
Námskeiðið væri einföld tilsögn í góðu áralagi og líkamsbeitingu og síðan æfingar við að komast upp í bátinn, með og án hjálpar. Svo að vekja meðvitund um áhrif vinds á bátinn, að skoða spár um vind og sjólag , sér í lagi fyrir þá sem ætla að vera við ströndina og hvernig leitað er hjálpar ef á reynir. Allt þetta tekur um 3 tíma þar af 2 á sjó í æfingum.
Ég hef prófað að hoppa út úr SOT í vindi 4-5 m/s og rétt hafði að halda í við hann á skriðsundi og hefði ekki getað það nema í um eina mínútu.
Ég ætla að kíkja í Veiðihornið eins og Ólafur er að bjóða og skoða málið.

Er einhver innan Kayakklúbbsins með verklega reynslu fyrir svona veiðibátum ? Mér finnst þetta fremur veiðibátur en kayak. Þessir bátar eru miklu breiðari og margfallt stöðugri en kayak. Ég væri helst hugsandi varðandi vind væri ég á sjó á þeim einkum aflandsvind. Þá væri ég ekki á sjó eða færi fljótt í land. Í þau ár sem ég stundaði veiðiskap á mínum venjulega kayak með nokkrum breytingum til stuðnings - þá var engin þekking hér á landi svo ég vissi um varðandi svona notkun á kayak. Ég skapaði bara þekkinguna sjálfur og spurði ekki nokkurn mann að því. Mínar öryggisreglur voru afar einfaldar. Allt gekk þetta án nokkrra vandamála. Ef ég væri á svona veiðibát núna - þá myndi ég koma mér upp bæði rekakkeri og fastsetningaakkeri- kannski eru menn með svoleiðis. Bundinn við veiðibátinn og búnað til að klifra um borð félli ég í hafið. Þetta myndi ég gera. Og svo veiða alveg grimmt

Komið þið sæl,

Ég tek undir að það er full ástæða til þess að vekja athygli á þessu máli.

Sjálfur er ég innflutnings- og söluaðili að Savage Gear Sit-on-top veiðibátum. Ég get vottað að mikill áhugi er á bátum sem þessum og sá áhugi á bara eftir að vaxa á næstu misserum og árum.
Sjálfur hef ég selt hundruðir kayaka frá árinu 2007 og er algjörlega meðvitaður um að öryggismál þurfa að vera í lagi í þessu sporti.

Reyndar er það svo að ég hef margítrekað haft samband við formann sundlaugarnefndar og beðið hann um að koma í heimsókn, skoða þá vöru sem við bjóðum og ræða hugsanlegt samstarf varðandi öryggismál og námskeiðshald.
Einhverra hluta vegna hafa þær óskir mínar verið algjörlega hunsaðar af sundlaugarnefndinni og veldur það okkur vonbrigðum um leið og það vekur ákveðnar spurningar.

Að þessu sögðu vísa ég frá mér og mínu fyrirtæki þeim orðum sem beint er að innflutningsaðilum í upphafspósti en bendi um leið á þessa umhugsunarverðu setningu sem má lesa á vefsíðu annars söluaðila: "Á Strike Angler þarf ekki að kunna neitt... bara fara út og róa, njóta og veiða."

"Einhver með bein í nefinu" frá Kayakklúbbnum er því hjartanlega velkominn í Veiðihornið, Síðumúla 8, líta á Savage Gear sit-on-top veiðikayakana, ræða öryggismál og hugsanlegt samstarf um námskeiðshald.

Með kveðju,
f.h. Veiðihornsins, Síðumúla 8, sími 568 8410
Ólafur Vigfússon
olafur@veidihornid.is

Einhvern veginn er það þannig að mörg okkar finna til ábyrgðar þegar við sjáum aðra á sjókeip og skyldum förum. Ég ræddi þetta við Magga og GG í fyrra vetur og tók saman pistil um topsetubáta. Við buðum öryggisnámskeið og GG lét fólk sem hafði keypt slíka báta um vorið vita. Námskeiðið tók hálfa dagstund og var sjálfboðastarf frá okkar hendi. Dagskráin sem ég gerði var eftirfarandi:
Verkefni í þriggja stunda námskeiði.
Búnaður: Búnaður þáttakenda yfirfarinn - Rætt um notkun búnaðarins - Prófa að fara á sund og nota farsímann.
Stjórnun bátsins: Að fara um borð í fjöru og við bryggju - Róa beint áfram/ stoppa/ aftur á bak - Beygja og snúa í tilteknar stefnur - Hreyfa bát til hliðar - Kanna jafnvægismörk bátsins
Bjarganir: Prófað að synda á eftir bát við fjöru, með og án öryggislínu - Að komast upp á bát með aðstoð félaga - Að komast upp á bát af eigin rammleik - Að hjálpa þreyttum eða köldum sundmanni - Nota lykkju og kastlínu/toglínu.
Námskeiðið tókst vel og hefði mátt laga þetta plan eftir prufukeyrsluna. Hættan á ofkælingu er sú sama hér og almennt á sjó, en auk þess tel ég sérstaka ástæðu til að vara fólk við hve mikil hætta er að missa þessa báta frá sér í minnsta vindi ef ræðari fellur í sjóinn.
Nú sé ég að BCU er komið með sér útfærslu fyrir Sit-on-Top fyrir þriggja stjörnu gráðuna.
Sjá slóðina: www.canoe-england.org.uk/media/pdf/BCU%2...0%282%29%20Oct13.pdf
Kv. GHF.

Auðvitað er þetta fólk ábyrgt fyrir sjálfu sér.
Ekki er hægt að sjá að Kayakklúbburinn sé einhver alsherjarumsjónaaðili með sjófarendum.
En Kayakklúbburinn getur vakið athygli á málinu.
Ábendingar t.d í fjölmiðlum eru góðar og gagnlegar - upplýsandi.

Góð ábending Gummi. Sá einmitt einn um síðustu helgi á gallabuxum og flíspeysu (og björgunarvesti) á SOT. Þetta kom aðeins til umræðu á síðasta stjórnarfundi og við erum að spá í hvort og þá hvernig aðkomu klúbburinn geti átt að öryggismálum ræðara á SOT. Nokkrar leiðir hafa verið nefndar en ég hef ekki séð neina "töfralausn" ennþá. Stór spurning varðandi ábyrgð innflytjenda, en jákvætt að GG bjóði þeim sem kaupa SOT hjá þeim upp á öryggisnámskeið.

En það væri gaman að heyra hvað SOT ræðarar segja sjálfir og fá þá til að taka þátt í þessari umræðu.

Það er greinilegt þegar maður rær frá Geldinganesinu að nýjasta æðið er "Sit on Top" kayak sem er gott.
Ég skelfist samt aðilana sem eru að róa á þessum bátum. Í dag sá ég einn á stuttbuxum, í tex-jakka og björgunarvesti. Einhvað virðist fara fyrir ofan garð og neðan hjá þeim sem eru að selja þetta góss að benda fólki á að sjórinn sé jafn kaldur hvort sem þú ert á venjulegum kayak eða sit on top kayak.
Nú held ég að það sé komin tími á að endurútgefa bæklingin góða sem gefin var út fyrir nokkrum árum og bæta inn í hann nauðsinlegum búnaði fyrir þessa báta. Og einnig að einhver með bein í nefinu fari og spyrji innflutningsaðilana hvort það geti hugsast að þeir séu ekki lengur að boða þá trú að það sé mjög auðvelt að drekkja sér í köldum sjó.

Miðað við það sem ég og aðrir sem hafa mætt þessum nýliðum undanfarið höfum orðið vitni að þá er ekki spurning hvort einver drekki sér á þessum fleytum heldur hvenær.

Kv. Gummi J.