Sviða-menn stóðu sig eins og hetur og úr varð þessi fína keppni og þegar upp var staðið mættu níu, tvæ konur og sjö karlar.
Veður var eins og best verður á kosið, en litlu mátti muna að sjávarföllin yrðu til vandræða, en stórstreymt var og á mörkunum að róa mætti fyrir innan Hrakhóla og svo var ansi mikill straumur út úr Lambhúsatjörninni.
Úrslit voru þessi:
Ferðin á Arnarstapa 15. til 17.júlí gekk vel, yndislegt veður og fallegt umhverfi.
Lagt var á stað samkvæmt áætlun frá höfninni á Arnarstapa klukkan tíu á laugardagsmorgun. Vantaði þó tvo ferðafélaga sem ætluðu að sameinast hópnum í hádegishléi á Hellnum, því reiknað var með að það tæki hópinn langan tíma að fara fyrir björgin á Arnarstapa, þar sem margt er að skoða, eins og alkunna er. En hópurinn fór þetta greitt þar sem það var tveggja metra alda og því margir ekki tilbúnir í einhverja leikfimi við klettavegg í slíkri öldu. Tekið var langt kaffistopp á Hellnum, þar sem Helga sameinaðist hópnum. Flestir héldu áfram í átt að Dagverðará. Fljótlega var ljóst að ekki var landtaka möguleg þar sem frekar bætti í sjólagið og brimið barði ströndina. Því var tekið á það ráð að snúa við og stefnt aftur inn í Hellna höfnina, þar sem Klara bættist í hópinn. Eitthvað var nú sjólag orðið betra og það voru kátir ræðarar sem enduðu í höfninni á Arnarstapa eftir að getað stundað rock-hopping og hellaskoðun, hver eftir sínum smekk og getu.
